De eerste drie weken..

Lieve allemaal,

Mijn voornemen om elke week een verslag te schrijven is niet te behalen als je zo veel leuke dingen kan zien en doen in Suriname. De eerste twee weken waren vooral inkomen. Dan zou je denken dat ik de derde week wel tijd zou hebben om een verslag te schrijven, maar helaas heeft mijn laptop het afgelopen maandag begeven en is ie nu bij de reparateur.

Zoals jullie wel weten ben ik goed in het schrijven van lange verhalen, maar ik zal het nu zo kort en bondig mogelijk te houden, anders ben ik over een week nog niet klaar..

Op 2 nov, de dag voor vertrek ben ik pas mijn koffer gaan inpakken. Ik was nog zo druk met de laatste voorbereidingen treffen. Mijn tentamens had ik net ingeleverd en ook was ik net twee dagen overgestapt op een pompje voor mijn diabetes. Dat bevalt me overigens wel en het gaat tot nu toe prima.

3 nov, de dag van vertrek. Ik ben uitgezwaaid door m'n vader en drie vriendinnen, super lief! De reis verliep goed. In het vliegtuig gelijk vrienden gemaakt met een Surinaams meisje van 29 en een Nederlands meisje (Sylvana) van 23, die ik nu nog wel eens spreek en tegenkom. Beide waren ze al eerder in Suriname geweest. Ze hebben me gelijk allemaal tips & trics gegeven en verhalen verteld. Na een vlucht van 9 uur landden we in Suriname. Ik was als een van de eerste bij de douane en hoefde ik ook niet lang te wachten op mijn koffer. Helaas konden mijn medestudenten pas als een van de laatsten uit het vliegtuig. Bij de douane ging het niet heel vlot waardoor ik 2 uur moest wachten. Alles en iedereen verzameld zijn we na 1,5 uur met een busje rijden in Paramaribo aangekomen. Eerst werden Charlotte en Wendy afgezet. Zij verblijven met nog een aantal studenten. Daarna werden wij (Cindy, Marjolein, Jennifer en ik) afgezet op de Berliozstraat 32. We wonen naast huisbazen Tjitra en Sandy en verblijven in dit studentenhuis met ons vieren. We hebben drie waakhonden (het was wel even wennen aan het geblaf maar het zijn hele goede waakhonden; Moxy, Lucky en een puppy). We hebben gelijk onze koffers uitgepakt en kamers verdeeld enzo.

De eerste week zijn we Paramaribo een beetje gaan verkennen. Chavelli heeft ons veel dingen laten zien, een citytour gegeven en we hebben gelijk ons visum verlengd tot 90 dagen. Het warme weer hier was wel heel erg wennen. In de ochtend rond 6:00 begint het met ongeveer 24 graden, dan loopt het op naar ongeveer 30-33 graden van 12:00-15:00 en vanaf dan koelt het weer langzaam af in de avond/nacht. Meestal is er tussen 14:00-17:00 kans op een flinke regenbui. De muggen hier blijven ons allemaal lekker prikken. Gelukkig hebben we klamboe's en tropical bush, dat helpt nog enigzins. Met de meiden is het heel gezellig. Ook nog een beetje wennen aan het huishouden enzo, maar dat wisselen we goed af dus alles loopt best soepeltjes!

De tweede week begon stage bij 's Lands Hospitaal. We moesten om 7 uur aanwezig zijn. Helaas was de desbetreffende zuster er pas om 8 uur. Die bracht ons naar zuster Stiphout (een van de hoofdzusters). Na een gesprek en rondleiding waren we rond 10:00 op de afdeling. Ik kreeg in het gesprek te horen dat ik niet op de afdeling chirurgie geplaatst kan worden aangezien twee artsen met verlof zijn en de afdeling op een laag pitje staat. Ik ben geplaatst op de afdeling Gynaecologie, waar Cindy ook stageloopt. Marjolein loopt naast ons op de kraamafdeling stage en de andere drie meiden bij het Academisch Ziekenhuis. We hebben die week met veel zusters kennisgemaakt, maar het zijn er zo veel dat ik de namen nu pas een beetje begin te onthouden. Er lopen ook ongeveer 10-15 Surinaamse stagiaires rond, de meesten van Mbo-V, jaar 2. De stagiaires zijn heel aardig en gezellig, alleen het vaste personeel kan heel nors zijn. Je moet initiatief tonen, laten zien dat je wilt leren en vooral aanpassen aan de normen en waarden van het ziekenhuis. Als je die dingen kan bewijzen gaan de hoofdzusters je wel waarderen, maar dat is nog best lastig, omdat alles zo anders is dat je niet gelijk initiatief kan tonen. Verder ligt het tempo hier wat lager vanwege de warmte. Taken van de zusters zijn verdeeld in handelingen in plaats van dat de zusters worden verdeeld over de patiënten. Het ziekenhuis loopt nog heel erg achter qua voorzieningen en vernieuwingen. Efficiëntie is vaak ook ver te zoeken. Elke dag kom je wel weer iets shockings tegen. Dat is aanpassen en doorgaan.
Verder zijn er hier veel feestdagen. Zo hadden we de eerste week divali(lichtjesdag) op woensdag. En op vrijdag zijn we een half uur eerder klaar omdat het bijna weekend is.. ;p (Een normale dagdienst is van 6:45 - 15:00).

Inmiddels is het hier ook alweer 23:00 en moet ik morgen vroeg op. Vanavond hebben we lekker pasta gemaakt. Om de week goed af te sluiten hebben we tortilla chips in de oven gedaan met kaas en paprika enzo :). Ik ga lekker slapen. Ik vertel jullie later meer over tripjes en dingen die ik al beleefd heb! Ik hoop niet pas over 3 weken.. ;)

Liefs,
Anouk