Trips, adventure & more
Door: Anouk
Blijf op de hoogte en volg Anouk
11 December 2015 | Suriname, Paramaribo
Lieve allemaal,
Wat een lieve en leuke belangstellende berichtjes heb ik al ontvangen. Het is leuk om te zien dat veel mensen mij volgen. :)
Afgelopen verslag had ik jullie beloofd om te vertellen over de trips die ik hier doe, dus bij deze..
Op dinsdag 3 november ben ik aangekomen in Suriname. De week erop begon ik met stage en in de eerste stageweek waren er gelijk 2 feestdagen, wat niet verkeerd was. Woensdag 11 november was Divali (lichtjesdag), samen met mijn huisgenoten Cindy, Jennifer en Marjolein zijn we naar de waterkant gegaan en hebben daar gegeten en cocktails gedronken bij 't Vat. er hing een heel leuk sfeertje en sommige dingen waren extra versierd met verlichting, wat in de avond heel mooi was.
De dag erna, op donderdag, was de wereld diabetes dag. Op stage hebben wij een presentatie bijgewoond van een nederlandse arts en een Surinaamse diëtiste. Het was interessant en erg leuk om te zien hoe de zusters en broeders reageerden. Ik heb mijn pompje nog even kunnen laten zien en uitleggen. Dit stelden ze op prijs en vonden de meesten interessant, omdat de kennis over een insulinepomp er wel is, maar deze therapie nog niet toegepast wordt in de praktijk.
Datzelfde weekend ben ik van za 14 op zo 15 november naar Brownsberg gegaan. Samen met reisgids Rudie en kok/chauffeur Valentino. Vroeg in de morgen vertrokken we met een busje vanaf 't Vat. We waren met mijn medestudenten Charlotte, Wendy, Cindy, Jennifer en Marjolein, met co-assistenten (die we al kenden vanuit de stage) Koen, Tom en Iris en verpleegkundige Lisanne. We begonnen bij Berg en Dal, zip-linen door de jungle en over de Surinaamse rivier(350m). Totaal waren er 7 tokkelbanen waar we overheen konden. Er gingen 3 instructeurs mee die ons uitstekend begeleidde. Tussendoor was er prachtig uitzicht, vooral over de Suriname rivier en de laatste tokkelbaan mochten we op de kop als aapje aan het touw bungelend tokkelen. Erg leuk om te doen! Na een Surinaams pittige causijzenbroodje gegeten te hebben vervolgden wij onze reis richting het eiland Go 'isacong (=ga en kom gauw terug). Na stops met prachtige uitzichten over het Brokkopondomeer (1650 km2), zijn wij met een kano naar het eiland gebracht, naar een Marron dorp (van vroeger weggevluchte slaven). Daar hebben we gezwommen, uit kokosnoten gedronken, rotti gegeten, gevist (waarbij ik mijn eerste en dat was overigens ook de enige) piranha had gevangen met een werphengel. Toen we weer wilden vertrekken met de kano's richting het busje zagen we wat grijze lucht. Maar goed dat we toen gewacht hebben, want die tropische bui had ons helemaal doorweekt gemaakt. Terug in het busje vervolgenden wij onze reis over de hobbelige weg richting het hangmattenkamp. Tegen de tijd dat we op ons verblijf aankwamen was het al donker. Onderweg waren we nog gestopt om drank en lekkers in te slaan. Ook waren we de eerste giftige slang tegen gekomen, gelukkig toen we nog in het busje zaten.. De gids heeft de slang van de weg gereden en we zijn verder gereden.
In het hangmattenkamp hebben we onze spullen geïnstalleerd. Terwijl Valentino het eten (souti, een soort noudle soup) voor ons maakte, genoten wij van een hapje, drankje en muziek. Na de maaltijd was het tijd voor een jungle tour. Iedereen lange kleding aan en zaklampen mee. Gids voorop, ik achterop. Helaas hebben we na een half uur lopen niks kunnen spotten, maar het was wel gaaf en spannend om te doen. We zijn daarna lekker gaan dansen, drinken en genieten van alle gezellige mensen. (grappen uithalen met nepslangen en dronken mensen enzo.. ;) )
De volgende ochtend ontbeten we om half negen. In de ochtend hebben we een wandeling gemaakt van 4 uur naar de 2 watervallen (Irene- en Leowaterval) Bij de Irene waterval hebben we even onder de waterval gestaan (heerlijk koud en vooral schoon, helder water), ons even opgefrist en van de natuur kunnen genieten. De weg terug was best zwaar, omdat je dan het hele eind weer terug omhoog moest en af en toe was het best stijl. Teruggekomen bij het hangmattenkamp heeft Rudie ons foto's laten zien van alle verschillende dieren die ooit door de webcam zijn opgenomen. Ik kan je vertellen, het zijn er aardig wat. Om onze wandeling af te maken zouden we nog naar de top van de Brownsberg lopen, maar toen we op het eerste uitzichtpunt kwamen zagen we een hele grijze lucht hangen, waardoor we bijna niks konden zien. Toen het ook hard begon te waaien zijn we snel terug gegaan en dat was maar goed ook, want we waren nog geen 3 minuten terug of de regen/storm begon al. Er waren nog 2 palmtakken bijna op een van ons gevallen en er waaiden allemaal dingen in het rond. Helaas hebben we de top dus nooit kunnen bereiken en geen optimaal uitzicht gehad. Dit had gelukkig weinig invloed op de gezelligheid. We zijn de spullen op gaan ruimen en zijn terug gereden met het busje. We werden om ongeveer 21:30 thuis afgezet met een heel leuk weekend en mooie herinneringen. Helaas was de dag daarna met stage wel zwaar, vanwege het late slapen en een intensief weekend, maar dat was het zeer zeker waard!
Dit is dus alleen nog maar de tour van Brownsberg..
Later zal ik jullie meer vertellen over onafhankelijkheidsdag en de Nickerie/Bigi Pan tour die ik afgelopen weekend heb gedaan, want ik ga zometeen naar een bucketparty ergens in het binnenland. Dat wordt een groot (neon)feest en uiteraard gaan we in hangmatten slapen.
Ik spreek jullie snel weer, een fijn weekend allemaal!
Liefs Anouk
Wat een lieve en leuke belangstellende berichtjes heb ik al ontvangen. Het is leuk om te zien dat veel mensen mij volgen. :)
Afgelopen verslag had ik jullie beloofd om te vertellen over de trips die ik hier doe, dus bij deze..
Op dinsdag 3 november ben ik aangekomen in Suriname. De week erop begon ik met stage en in de eerste stageweek waren er gelijk 2 feestdagen, wat niet verkeerd was. Woensdag 11 november was Divali (lichtjesdag), samen met mijn huisgenoten Cindy, Jennifer en Marjolein zijn we naar de waterkant gegaan en hebben daar gegeten en cocktails gedronken bij 't Vat. er hing een heel leuk sfeertje en sommige dingen waren extra versierd met verlichting, wat in de avond heel mooi was.
De dag erna, op donderdag, was de wereld diabetes dag. Op stage hebben wij een presentatie bijgewoond van een nederlandse arts en een Surinaamse diëtiste. Het was interessant en erg leuk om te zien hoe de zusters en broeders reageerden. Ik heb mijn pompje nog even kunnen laten zien en uitleggen. Dit stelden ze op prijs en vonden de meesten interessant, omdat de kennis over een insulinepomp er wel is, maar deze therapie nog niet toegepast wordt in de praktijk.
Datzelfde weekend ben ik van za 14 op zo 15 november naar Brownsberg gegaan. Samen met reisgids Rudie en kok/chauffeur Valentino. Vroeg in de morgen vertrokken we met een busje vanaf 't Vat. We waren met mijn medestudenten Charlotte, Wendy, Cindy, Jennifer en Marjolein, met co-assistenten (die we al kenden vanuit de stage) Koen, Tom en Iris en verpleegkundige Lisanne. We begonnen bij Berg en Dal, zip-linen door de jungle en over de Surinaamse rivier(350m). Totaal waren er 7 tokkelbanen waar we overheen konden. Er gingen 3 instructeurs mee die ons uitstekend begeleidde. Tussendoor was er prachtig uitzicht, vooral over de Suriname rivier en de laatste tokkelbaan mochten we op de kop als aapje aan het touw bungelend tokkelen. Erg leuk om te doen! Na een Surinaams pittige causijzenbroodje gegeten te hebben vervolgden wij onze reis richting het eiland Go 'isacong (=ga en kom gauw terug). Na stops met prachtige uitzichten over het Brokkopondomeer (1650 km2), zijn wij met een kano naar het eiland gebracht, naar een Marron dorp (van vroeger weggevluchte slaven). Daar hebben we gezwommen, uit kokosnoten gedronken, rotti gegeten, gevist (waarbij ik mijn eerste en dat was overigens ook de enige) piranha had gevangen met een werphengel. Toen we weer wilden vertrekken met de kano's richting het busje zagen we wat grijze lucht. Maar goed dat we toen gewacht hebben, want die tropische bui had ons helemaal doorweekt gemaakt. Terug in het busje vervolgenden wij onze reis over de hobbelige weg richting het hangmattenkamp. Tegen de tijd dat we op ons verblijf aankwamen was het al donker. Onderweg waren we nog gestopt om drank en lekkers in te slaan. Ook waren we de eerste giftige slang tegen gekomen, gelukkig toen we nog in het busje zaten.. De gids heeft de slang van de weg gereden en we zijn verder gereden.
In het hangmattenkamp hebben we onze spullen geïnstalleerd. Terwijl Valentino het eten (souti, een soort noudle soup) voor ons maakte, genoten wij van een hapje, drankje en muziek. Na de maaltijd was het tijd voor een jungle tour. Iedereen lange kleding aan en zaklampen mee. Gids voorop, ik achterop. Helaas hebben we na een half uur lopen niks kunnen spotten, maar het was wel gaaf en spannend om te doen. We zijn daarna lekker gaan dansen, drinken en genieten van alle gezellige mensen. (grappen uithalen met nepslangen en dronken mensen enzo.. ;) )
De volgende ochtend ontbeten we om half negen. In de ochtend hebben we een wandeling gemaakt van 4 uur naar de 2 watervallen (Irene- en Leowaterval) Bij de Irene waterval hebben we even onder de waterval gestaan (heerlijk koud en vooral schoon, helder water), ons even opgefrist en van de natuur kunnen genieten. De weg terug was best zwaar, omdat je dan het hele eind weer terug omhoog moest en af en toe was het best stijl. Teruggekomen bij het hangmattenkamp heeft Rudie ons foto's laten zien van alle verschillende dieren die ooit door de webcam zijn opgenomen. Ik kan je vertellen, het zijn er aardig wat. Om onze wandeling af te maken zouden we nog naar de top van de Brownsberg lopen, maar toen we op het eerste uitzichtpunt kwamen zagen we een hele grijze lucht hangen, waardoor we bijna niks konden zien. Toen het ook hard begon te waaien zijn we snel terug gegaan en dat was maar goed ook, want we waren nog geen 3 minuten terug of de regen/storm begon al. Er waren nog 2 palmtakken bijna op een van ons gevallen en er waaiden allemaal dingen in het rond. Helaas hebben we de top dus nooit kunnen bereiken en geen optimaal uitzicht gehad. Dit had gelukkig weinig invloed op de gezelligheid. We zijn de spullen op gaan ruimen en zijn terug gereden met het busje. We werden om ongeveer 21:30 thuis afgezet met een heel leuk weekend en mooie herinneringen. Helaas was de dag daarna met stage wel zwaar, vanwege het late slapen en een intensief weekend, maar dat was het zeer zeker waard!
Dit is dus alleen nog maar de tour van Brownsberg..
Later zal ik jullie meer vertellen over onafhankelijkheidsdag en de Nickerie/Bigi Pan tour die ik afgelopen weekend heb gedaan, want ik ga zometeen naar een bucketparty ergens in het binnenland. Dat wordt een groot (neon)feest en uiteraard gaan we in hangmatten slapen.
Ik spreek jullie snel weer, een fijn weekend allemaal!
Liefs Anouk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
